Heey!

Zoals je hiervoor al kon lezen stond ik maandag dus aan de verkeerde faculteit. Dinsdagmorgen had ik met mijn mentor afgesproken. Vol goede moed was ik opgestaan. Ik wist namelijk ook al waar ik moest zijn, dus geen stress dacht ik! Nog even mijn mail terug boven halen om zijn gsm nummer op te slagen, voor als ik toch eens moest bellen... Ik zat stomverbaasd achter mijn laptop toen ik het adres las dat Justin had doorgemaild, het was helemaal niet de plaats waar ik gisteren geweest was! Als een gek haalde ik al mijn stadskaartjes boven om te zoeken waar ik moest zijn en welke bus ik moest nemen. Ik had snel door dat dit geen gemakkelijk opdracht ging worden! Ik moest 1 keer overstappen. Op zich misschien geen probleem,maar ik moest daar ook een eind voor wandelen om deze overstap te maken. Dat zou een groter probleem worden dacht ik! Dan maar vertrekken en op de bus nog eensgoed bestuderen hoe ik moest gaan. Waarschijnlijk hebben heel wat Kopenhagenaars met mij gelachen hoe ik in het centrum maar met mijn kaartje stond te draaien en naar rechts en dan toch maar terug naar links aan het wandelen was

Uiteindelijk heb ik mijn school wel gevonden. Ik was wel een beetje te laat, maar Justin begreep het volledig. Hij raadde mij toch aan om snel mijn fiets te nemen om zo overal te geraken. Volgens hem zou het veel gemakkelijker zijn.

Hij legde mij uit waar mijn stageplaats was. Het was wel een eindje van het school maar toch besloot ik om al eens tot daar te wandelen. In de buurt kwam ook de 5A terug, dus zou ik niet meer moeten overstappen en kon ik op die manier gemakkelijk terug naar huis. Blijkbaar was ik al vergeten hoe groot Kopenhagen wel niet is want ik heb meer als een uur moeten wandelen, gevolg: enorm pijne voeten!!

Vandaag dan toch nog maar eens overwogen om met de bus naar mijn stageplaats te gaan. De 5A kwam toch vlak aan mijn stage?! Spijtig genoeg wist ik dus niet dat er wegenwerken begonnen in Kopenhagen vandaag... Zoals je al kan raden, geraakte ik niet zo vlot op mijn stageplaats als ik verwacht had. Het ergste van al was dan ook nog, toen ik uit de bus stapte, ik helemaaaaal naar de verkeerde kant ben beginnen wandelen. Wat er voor zorgde dat ik toch wel een half uur ben kwijt gespeeld... Justin en mijn stagebegeleidster moesten er wel om lachen. Ze vertelden mij dat ze dit ook wel elk jaar meemaakten met de nieuwe studentendus dat ik mij er niet schuldig over moest voelen.

Het is mij wel heel duidelijk geworden waarom er zoveel mensen fietsen in Kopenhagen. Ik ga echt nog moeten geloven dat het veel sneller en gemakkelijker is! Het is wel grappig om deze fietsers te zien want de meesten hebben allemaal een rieten mandje aan hun fiets hangen en dragen een helm, niet echt een zicht dus

Morgen ga ik ook echt mijn fiets boven halen en laat ik de bussen toch maar voor wat ze zijn! Alleen het mandje en de helm, daar ga ik nog even voor passen!